Kalendarze

Zgodnie z tradycją pierwsze kalendarze istniały już w 9. tysiącleciu przed Chrystusem, czyli ponad 11 000 lat temu. Jednak w tym czasie dokładne wskazanie dnia i godziny nie cieszyło się dużym zainteresowaniem. Jednak ich przetrwanie zależało od zrozumienia naturalnych cykli ich środowiska. Ciepłe i zimne okresy, pora sucha i deszczowa, zmiany na nocnym niebie oraz migracja zwierząt wpłynęły na nawyki łowieckie i rolnictwo. Aby dostosować się do warunków powtarzających się zdarzeń, należało je skategoryzować i zapisać w kalendarzu. Znany na całym świecie Stonehenge Stonehenge Stone Circle mógł być jednym z tych wczesnych kalendarzy. Uważa się, że kamienny krąg został użyty do określenia przesilenia letniego.

Egipcjanie od dawna czerpią korzyści z żyznej ziemi, którą co roku dają im powodzie na Nilu. Około 4000 lat pne po raz pierwszy zdali sobie sprawę z regularnego rytmu, w którym Nil wylewał się z łóżka - było to 365 dni. To stworzyło sezon powodzi, nasadzeń i zbiorów. 1000 lat później, w Mezopotamii, ustanowili sześćdziesiąty system. Pewnego dnia miał wtedy 24 godziny, godzinę 60 minut i minutę 60 sekund.

W tym momencie warto zrobić sobie małą przerwę w opowiadaniu i zatrzymać się w zdumieniu. Ponad 5.000 lat temu znaliśmy już podział dni, w których żyjemy do dziś.

Od drugiego tysiąclecia pne mieszkańcy Babilonu i Mezopotamii obliczyli według faz księżyca, że ​​księżyc ma około 30 dni. Ponieważ, jak dobrze wiadomo, rok słoneczny liczy 365,25 dni, pomagali sobie sporadycznym miesiącem przestępnym. Ta metoda została później określona przez greckiego Metona.

Studenci łaciny wiedzą, że nastąpi to - Gajusz Juliusz Cezar i nikt inny nie wymyślił współczesnego kalendarza. Ale to oczywiście bajka, podobnie jak ta o niezatapialności Titanica.

Jednak za panowania Cezara kalendarz juliański rzeczywiście został wprowadzony w starożytnym Rzymie, system kalendarzy, który prawie odpowiada dzisiejszemu. Dni miesiąca przestępnego podzielono na poszczególne miesiące i wyznaczono rok, podobnie jak u starożytnych Egipcjan, na 365 dni. Niezbędny okres przeniesienia został więc ustalony w formie dnia transferu, powtarzanego co cztery lata.

To zní přesně jako dnes, že?

Kalendarz Cezara wydawał się idealny, ale i tak był za długi o 11 minut. Był to problem szczególnie dla chrześcijan, którzy wyznaczali Wielkanoc przed wiosenną pełnią księżyca i byli zdezorientowani odchyleniami kalendarza. Dlatego papież Grzegorz XIII dostosował kalendarz Cezara w 1582 r. - narodził się nasz kalendarz gregoriański.

Ale także dla kalendarza Cezara ostatnie kostki nie zostały jeszcze rzucone. Cerkwie nadal planują swoje święta zgodnie z kalendarzem juliańskim. Tak się składa, że Święta Bożego Narodzenia obchodzone są również 25 grudnia zgodnie z ich kalendarzem, ale odpowiada to naszemu 7 stycznia.

W sumie,, dopiero w latach 1969/70 poniedziałek został oficjalnie wyznaczony na pierwszy dzień tygodnia w byłej NRD. Niemcy poszły w ich ślady pięć lat później.